25510524

"ณ ที่ที่ผมไป"

"เป็นเหตุการณ์เลี้ยงส่งน้องๆฝึกงาน"

ไปที่ที่มีพื้นที่กว้างมากพอจุจำนวนคนได้มากพอ...แล้วจึงเริ่มจัดการๆๆๆๆๆ







ที่เห็นอยู่นี้เป็นของที่ระลึกจากเด็กๆ เป็นหมีเหลี่ยม...
แต่ก่อนที่จะเข้าเรื่องต่อก็อยากย้อยความกลับไปช่วงเริ่มๆด้วย...




ย้อยยยยยยยย...




เอ้ย!!!



ย้อนนนนนนนนนนนนนน...


ณ. ตลาดกับผู้ชายที่ดูเหมือนจะเป็นพ่อบ้าน...




กับสาวๆที่มือว่างๆสมเป็นแม่บ้าน?(เกี่ยวกันมั้ยเนี่ย...เป็นพ่อบ้านก็ต้องแมนๆไงครับ)


กับผู้ชายแบกถุงข้าวของวัตถุดิบ...ที่เป็นพ่อบ้าน...



เมื่อถึงฐานทัพ...แม่บ้านก็เชิญพ่อบ้านมาทำงานแม่บ้านด้วย...



เมื่อเดินเข้าไปในห้องครัวข้างๆก็ได้พบกับพ่อครัวหัวป่าก์...ที่จริงน่าจะเรียกว่าพ่อครัวป่ามากกว่า


ดูคล้ายสหกรณ์หรือชุมชนอะไรสักอย่าง...

โอยทั้งหมดเป็นมือสมัครเล่นในการทำครับสุดๆยกเว้อพี่เจี๊ยบที่เป็นมืออาชีพตัวจริง...
คล่องแคล่วมาก...และทำอาหารอร่อยด้วย...


เยี่ยม!!!



เกิดการกดขี่ใช้แรงงานโดยทีพ่อบ้านไม่สามารถต่อต้านอะไรได้...



สุดท้ายพ่อบ้านบางส่วนทนไม่ไหวจึงประกาศอิสระแล้วมุ่งหน้าออกไปหาดินแดนแอลกอฮอล์

ความซวยจึงตกมาที่ผมเอง...ที่ต้องมานั่งหั่นแทนน้องๆเวงทั้งหลาย!!!

หั่นไป...

สุดท้ายก็ปลดโซ่แห่งการทำครัวมาได้...แล้วมุ่งหน้ามาสู่ดินแดนแอลกอฮอล์เช่นกัน


เห็นมั้ยๆๆๆๆๆๆนี่แค่เล็กน้อย!!!
แล้วการรวมตัวก็เริ่มขึ้น...ทุกอย่างเริ่มโคจรเข้ามาหากันจากแรงดึงดูดที่เพิ่มขึ้น
ตามทฏษฎีที่ว่าของใหญ่จะดูดของเล็ก...

เช่นเดียวกันกับกลุ่มคนที่ก่อตัวเพิ่มมากขึ้นในดินแดนแอลกอ...

ก่อตัวๆๆๆๆๆๆ



คว้าเครื่องสายมาซัดเลย
กับเชิ้อเพลิงขวดจิ๋วข้างๆกาย
ภายใต้ความกังวลของทุกๆคนที่ยังคงมีเคลือบแฝงว่าฝนจะโปรยลงมาหรือเปล่า...
ผลสรุปว่า...

ไม่ว้อย!!!
ฟ้าปลอบภัยยันจบเกมส์...


อาการเลอะเทอะเลยเริ่มขึ้นอย่างจริงจัง...
คู่กะน้องอิ๋ว



การก่อตัวชัดเจนแล้วมีปริมาณมากขึ้น...
บนโต๊ะนั้นมีข้าวสวย เฟรนช์ฟราย ปีกไก่ทอดเกลือ ลาบเนื้อ
ปลาราดพริก ต้มยำกุ้ง หอยแมลงภู่ หอยแครง และผลหมากรากไม้...
ลาบเนื้อสุดมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!



ในสวนนั้นคล้ายๆอุทยานจึงมีสัตว์ป่าโผล่มาให้เห็นบ้าง...
ดังรูปที่ถ่ายทันนั้นเป็นตัวเลียงผา...



เคลื่อนเลื่อนๆไปตามแสง


เคลื่อนเลื่อนๆไปตามจังหวะ



เทพเจ้ากีตาร์เปียก...คาราวะเลย



นู๋ปอกุ้งเผา



เจมส์ บาน และนู๋ อุ๊อิ๊



อินโทร...
ท่อนA
ท่อนB
แล้วก็...

ท่อนฮุคครับ!!!
...


และเอาท์โทร



จบเพลงไปแล้วก็ยังร้อง...ด้วยหน้าตาอินมาก
บูดเบี้ยวเคลื่อนไหว...


เอ...คุ้นๆนะ เอ เอ เอเชี่ยนอะไรสักอย่าง...
เอเชี่ยนเกมส์...

...

สักเกมส์มั้ยล่ะพี่...
ทุกอย่างเดินทางมาถึงจุดเปลี่ยนของเกมส์ที่จะเกิดการสูญเสียพลพรรค
ทฤษฎีเดียวกันกับการคัดเลือกทางธรรมชาติ...
ผู้ที่อ่อนแอจะต้องหายไปจากระบบนิเวศน์...

ประชากรเริ่มลดน้อย...
โดนภัย(ตัวเอง) เมานั่นเอง...

สิ่งมีชีวิตบางสายพันธุ์ยังคงหลงรอดจากภัยครั้งนี้ได้...

ยังมีเหลือหลากหลายพอดู...

ความร้อนแรงจากบทเพลง...

ทำให้บรรยากาศรอบตัวบิดเบี้ยว...

กว่าจะกลับมาพอเป็นปกติ...ก็ต้องหยุดร้องเสียก่อน...

กลับมาสงบสุข...แพ้ภัยตัวเองกันอีกครั้ง...

เมื่อแพ้ภัยตนเองมากเข้า...แม้แต่ดนตรียังเอาไม่อยู่...
รอคนแทคมืออยู่นะ...
ระหว่างการดื่มของปลายเกมส์นั้น...
อย่างที่บอก..ว่าอยู่ในอุทยาน...
ผมเจอหมีป่าครับ...
...


ปกติต้องแกล้งตายไปแล้ว...
แต่หมีตัวนี้พูดภาษคนได้...
บอกว่า...
ไม่ต้องแกล้ง...
ขอเบียร์สักแก้ว...
...
เกมส์ดำเนินไปถึงตีสองกว่าๆกับอาการปวดหัวจากความเพลีย...
และแล้วก็...

มารู้ตัวอีกทีว่านี่มันงานเลี้ยงส่งน้องนี่หว่า...
แต่เหลือน้องอยู่ในวงสองคน...
!!!

3 ความคิดเห็น:

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อื่ม..น่าเสียดาย..

NNANN กล่าวว่า...

พี่ชม เท่

ไม่ระบุชื่อ กล่าวว่า...

อยากไปมั่งอ่า


คิดถึงทุกคน 555