"รูปจากโทรศัพท์สีเทา๒"

อีกรอบแล้วที่หยิบการ์ดออกจากฝัก...เสียบตลับผ่านยูเอสบีเข้ากระป๋อง
เสียง"ตึ่ง ดึ๊ง"ดังขึ้นมาผ่านลำโพง...หน้าต่างใหม่ปรากฏขึ้นในหน้าจอ

คลิ๊ก คลิ๊ก คลิ๊ก เลือกเข้าไปที่แฟ้มนั้น...คลิ๊ก ลาก คลิ๊ก ส่งเข้าไปที่แฟ้มสอง
เป็นแฟ้มใหม่ตั้งทุกครั้งที่รูปรอ...ย้ายบ้านใหม่เปลี่ยนเข้าไปในเครื่องเอย




เริ่มรูป๑กับจานบินไฟสีฟ้า...มีตั้งนานไม่เคยมองขึ้นไปส่อง
ตั้งจะๆพารากอนก็ไม่มอง...แต่พอเมานั่งกินเบียร์เลยเจอกัน




เบียร์ที่ว่ารูปที่๒ได้ตอบเหตุ...นั่งชิวๆไม่วิเวกเพราะเพื่อนสอง
หนึ่งชื่อแตงสองชื่อปอมมาจับจอง...ม้านั่งยาวลมพัดปลิวพริ้วจริงๆ




รูปที่๓บอลเกงกิลูกยิ่งใหญ่...แม่งมาไวกดไม่ทันการตอบสนอง
มองดีๆเห็นหงอคงที่สุดจอ...มองดีๆมองดีๆมองดีๆ





มาที่๔บอลเกงกิเริ่มปรากฏ...พลุ พลุ พลุ พลุพองพอง แผลเป็นหนอง
แสรดไม่ใช่พลุจริงๆหาใช่ปลอม...พลุปลอมๆพลุทะมนทนมั้งนะมึง





๕๕๕กดมือถือมาสดๆ...หลังจากยกแท่งก้อนเหล็กที่ฟิตเนส
เดินกลับบ้านจังหวะดี แสงลอดเล็ด...เลยจัดเก็บภาพยามเย็นเอามาดู





เอาแต่กดไม่เคยดูว่าเป็นไง...ดีไม่ดีไม่เคยมองไม่สงสัย
กดอย่างเดียวรูปที่๖ก็ผ่านไป...กดไวๆกดดีๆกดให้ทัน








ยืนคนเดียวเหมือนคนบ้าข้างถนน...ยังกะคนชอบเก๊กซิมไร้สมอง
มองท้องฟ้าที่กว้างไกลเกินตามอง...ดีกว่ามองแต่ถนนเหมือนใครๆ








คนทั่วไปคงว่าบ้าที่นิ่งสนิท...ยืนขาชิดมองไปไกลแก้ใจหมอง
คนคงว่ากูอยากเก๊กให้คนมอง...โอ้เพื่อนมนุษย์โลก กูมองของสวยใกล้ตัว





มีอยู่เต็ม มีทุกที่ มีไม่หมด...เหลือแค่ว่าจะหยุดมองดูมั้ยหนอ
หรือว่ามองแค่รูปกายกันก็พอ...แล้วข้างในที่จิตใจ ก็ปล่อยไป



สัมอีกแล้ว ผัสอีกแล้ว กับครั้งนี้...งานไม่มี งานไม่ทำ ผลัดไว้ก่อน
แล้วไม่นานความเฮงซวยจะมาครอง...ชีวิตคนที่ขี้เกียจเหมือนอย่างกู













!!!