อสุจินำ: "เบิ่ยจิง วันที่๔"

ทุกวันยิ่งตื่นยิ่งเหนื่อยตื่นมาก็มึน
เพราะว่าก่อนนอนไม่ได้ดื่มวีต้า...แต่กลับเป็นเบียร์สองกระป๋องสิน่า...
ผมไม่เคยทำแบบนี้มาก่อนคือการดื่มแล้วหลับทันทีโดยที่ไม่รอให้อาการมึนเกิดขึ้นก่อน
มันแปลกๆเวลาตื่นมา...มันจะปวดหัวนิดๆมึนๆก็ไม่เชิง(แต่ที่แน่ๆเป็นทุกข์)
สำหรับวันนี้ก็ไปอีกสองที่หลักๆอีกเช่นเคย ส่วนที่ย่อยๆที่ผ่านไปผ่านมาไม่นับๆๆๆๆๆๆๆๆ
สำหรับเช้าวันนี้ออกไปทานอาหารใกล้ๆที่พัก
ขณะที่เดินทางผ่านไปก็เจอคลองที่น้ำจับตัวเป็นน้ำแข็งหนา...แต่ดูไม่เป็นนะว่าแบบไหนเดินได้ไม่ได้
แต่น้องผมบอกว่าแบบนี้หนาพอแล้ว...เลยลงไปซัดสักหน่อย
ไม่กล้าเดินไปจนถึงกึ่งกลาง...ทำใจไม่ได้กลัวว่ามันจะ"เปรี๊ยะ"แล้วจะได้มุดลงไปในน้ำเย็นๆ
แค่คิดก็เสียวแล้วเลยเดินแต่ตรงขอบๆเพื่อความสบายใจ แล้วค่อยเดินไปต่อที่ตลาดเพื่อหาของกิน

เมื่อถึงตลาดแล้วก็พุ่งเข้าร้านอาหารเลย
ไม้แดงๆคือไก่ย่างๆที่มีชิ้นเน้อและกระดูกอ่อนเสียบสลับกันไป(ถือว่าอร่อยในที่แบบนี้)
ที่ดูคล้ายๆแฮมเบอเก้อคือแป้งอะไรบางอย่างที่ใส่เนื้อผัดลงไป(ชิ้นนี้ก็โอเค)

แต่นี่แหละที่สุดยอด...อะไรสักอย่างที่คล้ายก๋วยเตี๋ยว...
อะรสักอย่างที่ดูเหมือนเนื้อ...อะไรสักอย่างที่เป็นถั่ว...
อะไรสักอย่างที่เป็นผัก...ใน้ซุปเค็มๆจืดๆ...
ฝืนกินกันจนหมด(ชามเดียวช่วยกันสามคน)
หลังจากนั้นพวกผมจึงเดินกลับไปทางที่พักเพื่อไปขึ้นรถไฟใต้ดินมุ่งหน้าที่หาเหมา
ระหว่างทางที่เดินกลับไปนั้นนะคลองเดิมผมเจอคนเดินเล่นบนคลองนั้น
ทำให้มั่นใจได้ประมาณนึงว่าเราสามารถเดินเล่นได้ทั่วทั้งคลอง
ผมจึงไม่ได้ข้ามคลองโดยใช้ถนนแต่เดินข้ามน้ำแข็งไปเลย...
ในรถไฟใต้ดินเหม็นๆอับๆคนที่นี่มีบางกลุ่มที่ไม่ค่อยอาบน้ำครับ
สาวบางคนผมยาว
(จับตัวเป็ยทรงได้จากน้ำมันบนหัวที่ไม่ได้ล้างออกมาสองสามวันพร้อมเกล็ดหิมะขาวๆเล็กๆบนหัวพองาม...)
ผมไม่ได้อธิบายรวมถึงกลิ่นตัวและกลิ่นปาก
(เพราะว่าเรื่องกลิ่นถ้าไม่แจ๊คพอตจริงๆก็ไมได้เจออะไรที่นอยมากนัก)
แต่สีของฟันนี่ใช้ได้เลย เจ๋ง!!!