"เชื่อ"

ในทุกๆวัน ชีวิตประจำวันของผม มีการเดินเข้ามาเกี่ยวข้องด้วยเสมอๆ...

เดิน เดิน เดิน

เดิน เดิน เดิน

เดิน เดิน เ . .

ผมไม่เคยเลี่ยงการเดินถ้ามันไม่ไกล หรือว่าร่างกายผมไม่เหนื่อยล้าจนเกินไป...

เพราะการเดินของผม...ทำให้ผมรู้สึกว่า...ผมได้อยู่กับตัวเอง...

ยิ่งในที่ที่มีผู้คนด้วยแล้ว...ทำให้ผมยิ่งอยู่กับตัวเองมากขึ้น
(ไม่ใช่เยอะแบบงานกาชาดอะไรเทือกนั้น...แบบนั้นมันแออัด!!!)

ขาของผมเอง...ที่ผมควบคุมให้มันเดินช้า...เร็ว...ก้าวซ้าย ก้าวขวา...

เบี่ยงตัวหลบ แทรก ชน ผู้คนอื่นๆไปมา

ความที่ผมอยู่กับตัวเอง
(ไม่ได้แปลว่าเหม่อ...แต่หมายถึงการรู้ตน รุ้ตัวว่ากำลังทำอะไร
มีสติตั้งใจจ่อจด...สัมปชัญญะรู้ความเป็นไปที่เกิดขึ้นไม่วอกแว่ก)

ทำให้ผมสัมผัสถึงความขัดแย้งของสิ่งอื่นๆรอบตัวได้ดี

บ้างเร็ว บ้างช้า บ้างหยุดนิ่ง...บ้างก็โคตรเร็ว!!!

มันทำให้ผมสัมผัสถึงความมีอยู่ของตนเอง(ตน...ไม่ใช่ตัว)

ได้ดี...มันทำให้สบายใจดี!!!







และในบางครั้ง การเดินของผม...ก็ทำให้รู้สึกว่า น่าจะมีคนอยากเดินตามมาด้วย...

และผมก็เชื่อแบบนั้นจริงๆ...

แต่ความจริงที่ผมเชื่อนั้น...กลับว่างเปล่า...




!!!

"ความหมาย"

คนเรา...ต่างมีที่มา ที่ไป อย่างมีความหมาย...

เพื่อเป็นบางสิ่งอย่าง...เพื่อใคร...ต่อใครบางคน...

เคยมองเห็นความหมายที่ตนเองเป็น...ต่อผู้อื่นหรือเปล่า...

คิดตั้งใจแก้ไขพัฒนาความหมายของตนเองเพื่อคนอื่นบ้างหรือเปล่า?

หรือว่ายังคงเห็นแก่ตน...รักสบายและปล่อยใจลอยล่องไปกับกาลเวลา...





และในคราวที่คุณได้รู้ว่าความหมายของคุณเองต่อคนคนหนึ่ง...ไม่ตรงกับสิ่งที่คุณตั้งใจ...

เคยยอมรับหรือเปล่า?...หรือว่าดื้อดึง เป็นไปตามความหมายนั้นที่ ใครไม่เอา...

หรือว่าเคยยอมเป็นความหมายที่ไร้ค่า...เพื่อยังจะคงเป็นความหมายนั้นต่อไป...

อะไร อะไร...ช่างมีความหมาย...

อะไร อะไร...ช่างไร้ความหมาย...

ผมอาจจะกล่าวถึงคนอื่นได้...






และตอนนี้...ผมกลับมารู้ความหมายตนเอง ต่อใครบางคน...

ควรจะทำเช่นไร...




หรือว่าผมแค่คิดไปเองว่าผมเป็นความหมายนั้น...





หรือว่าคุณก็คิดไปเองเหมือนกัน?




!!!

"รอ"

ผมรอ . . . .

รอที่จะให้องค์ความรู้บางอย่างไหลเข้ามาในตัวของผม...

เพื่อให้ผมได้ทำการเรียนรู้กับไอ้พื้นที่สีเทาบ้าๆนี่...มันช่างใช้ยากใช้เย็น!!!

ดูเหมือนผมต้องการความเป็นระเบียบบ้างในบางครั้ง...ซึ่งมันทำให้ผมหงุดหงิด...

กับความไม่รู้ที่มีทั้งๆที่ความเป็นจริงแล้ว...

ต้นไม้ย่อมต้องเคยเป็นต้นกล้า...

จะต้องเติบใหญ่...เบียดผืนดินให้ขยายพื้นที่กว้าง...กระจัดกระจาย...

เปลี่ยนแปลงไปอย่างเป็นธรรมชาติ...

ดูเหมือนว่า...ในขณะนี้...ผมกำลังฝืนธรรมชาติ...ซึ่งมันดูไม่ถูกไม่ควรเลย...









"รอ"


ให้มันค่อยๆเป็น...ค่อยๆไปตามธรรมชาติน่ะแหละ...ดี




!!!

"สงสัย"

ผมสงสัย...ในความหมายของภาษา...

เพราะผมไม่รู้...เลยสงสัย

มันเป็นเพราะเหตุใด...ที่คำแปลของภาษาไทยที่มีต่อภาษาอื่นๆนั้น...

ช่างดูยุ่งยาก...ไม่มีความลงตัว...ชวนงง...และรู้สึกว่ามันดูเป็นเรื่องราวใหญ่โต...

อย่างภาษาไทยในระบบบล๊อคนี้ที่ผมกำลังใช้อยู่...

ก็ใช้ภาษาที่ดูยิ่งใหญ่...มันทำให้รู้สึกว่าถ้ากดผิด...มันจะส่งผลร้ายแรงต่อชีวิต...

เป็นเพราะว่าคนเราชอบใส่สีตีไข่ให้มันเกินพอดีใช่มั้ย?...









และผมก็ยังสงสัยการทำงานของบล๊อคอีกเยอะแยะเช่นเดิม!!!

"ลอง"

"ลอง"

ผมไม่ชอบอะไรที่ฟังแล้วดูยากๆหรือว่าเท่ๆเช่นคำว่า "ทดลอง"

"ทด"ทำไม..."ลอง"เลยไม่ได้เหรอ

!!!